در سال 1992، مک لارن F1 چارچوبی را برای همه هایپرکارها ایجاد کرد. سپس در سال 2012، مک لارن با اولین هایپرکار هیبریدی خود، P1، صنعت را متحول کرد. اکنون، بیش از 30 سال پس از F1 اصلی، مکلارن با قوی‌ترین خودروی جاده‌ای خود تا به امروز، این بخش را دوباره اختراع می‌کند.
مک لارن W1 را بشناسید.
مک لارن W1 از یک توربوشارژر دوقلو جدید 4.0 لیتری V-8 با کمک باتری استفاده می کند. این موتور 1258 اسب بخار قدرت و 988 پوند فوت گشتاور دارد که شتاب صفر تا 60 مایل در ساعت 2.7 ثانیه و حداکثر سرعت محدود الکترونیکی آن 217 مایل در ساعت است که مشابه P1 است.
اما اعداد و ارقام تنها بخشی از داستان را بازگو می کنند، به همان اندازه که چشمگیر هستند.
موتور جدید – که “MPH-8” نامیده می شود – کاملاً از پایه ساخته شده است. این موتور 916 اسب بخار قدرت تولید می کند و بالاترین توان تولیدی را در بین هر موتور مک لارن تولید شده دارد: 230 اسب بخار در هر لیتر. بلوک سبک وزن، سوپاپ سفت و سوراخ های سیلندر با پوشش پلاسما کمک می کند تا آن را به خط قرمز 9200 دور در دقیقه برساند، در حالی که دو توربوشارژر دوقلو با سرعت 2500 دور در دقیقه زنده می شوند.
V-8 جدید توسط یک “E-Module” که متشکل از یک موتور الکتریکی شار شعاعی، یک واحد کنترل موتور، و یک بسته باتری 1.4 کیلووات ساعتی است، ملحق شده است. 342 اسب بخار اضافی به خروجی موتور گازسوز اضافه می کند و به مک لارن W1 اجازه می دهد تا 1.6 مایل را تنها با برق حرکت کند. بهتر از هیچی
به طور شگفت انگیزی، E-Module جدید مک لارن تنها 44 پوند وزن دارد. وزن کل تمام اجزای هیبریدی نسبت به P1 88.2 پوند کاهش یافته است. مک لارن W1 تنها 3084 پوند وزن دارد. این تنها 9 پوند سنگین تر از P1 است (3075 پوند خشک).
اسب بخار و گشتاور به طور انحصاری به چرخ‌های عقب به واسطه یک دیفرانسیل الکترونیکی ارسال می‌شود و همگی با یک گیربکس هشت سرعته اتوماتیک با دنده عقب الکترونیکی جفت می‌شوند.
طراحی حول محور شاسی مونوکوک جدید مک لارن “Aerocell” است که ترکیبی از موقعیت ثابت صندلی با تنظیمات فرمان و پدال و “درهای Anhedral” جدید است. صندلی های یکپارچه Aeorcell به مک لارن کمک کرد تا 2.8 اینچ در فاصله بین دو محور صرفه جویی کند، در حالی که درهای Anhedral جریان هوا را روی گلگیرهای جلو بهبود می بخشد.
مک لارن بیش از 350 ساعت را در تونل باد با W1 گذراند و بیش از 5000 نقطه را آزمایش کرد تا مطمئن شود که آیرودینامیک‌ترین ابرخودرویی است که این شرکت تا به حال ساخته است.
W1 دارای بال عقب “Active Long Tail” است که از F1 GTR 1997 الهام گرفته شده است که نیروی کشش را بهبود می بخشد و نیروی رو به پایین را افزایش می دهد. مک لارن می‌گوید این خودرو دارای «قابلیت‌های تغییر شکل» است و ما به آن اعتقاد داریم. یک انحراف جریان هوا روی سقف (اولین دستگاه در مک لارن قانونی خیابانی) هوای تازه را به قسمت موتور می فرستد در حالی که بال های فعال جلو و عقب به تولید نیروی رو به پایین به ترتیب 772 و 1433 پوند در حالت مسابقه کمک می کنند. W1 دارای مقدار نیروی رو به پایین 2205 پوند است.
ارتفاع سواری 1.5 اینچ در جلو و 0.7 اینچ در عقب در حالت Race کاهش می یابد، در حالی که اسپویلر دم بلند با فعال شدن تا 11.8 اینچ افزایش می یابد. همچنین به عنوان یک ترمز هوا تحت ترمزهای شدید عمل می کند. این چیزی است که در عمل به نظر می رسد:
در زیر بدنه لغزنده، Race Active Chassis Control III جدید مک لارن قرار دارد که در سه حالت مختلف قابل تنظیم است: Comfort، Sport و Race. کالیپرهای شش پیستونی فورج در جلو و کالیپرهای چهار پیستونه در عقب با دیسک‌های سرامیکی کربنی به کاهش سرعت W1 کمک می‌کنند. مک لارن W1 از سرعت 62 مایل در ساعت در 95 فوت توقف می کند. از سرعت 124 مایل در ساعت، فقط 328 فوت طول می کشد.
W1 برای کمک به حفظ تمام قدرت متصل به جاده، به‌صورت استاندارد با لاستیک‌های Pirelli P Zero Trofeo RS با ابعاد 265/35 در جلو و 335/30 در عقب عرضه می‌شود. مک لارن همچنین تایرهای P Zero R را برای استفاده منظم تر در جاده و لاستیک های Pirelli P Zero Winter 2 ارائه می دهد.
کابین خلبان دارای صفحه نمایش لمسی 8.0 اینچی با سازگاری Apple CarPlay و Android Auto و همچنین اتصالات USB-A و USB-C است. و یک قفسه کوچک پشت صندلی ها تا 4.1 فوت مکعب فضای ذخیره سازی داخل خودرو را ارائه می دهد.
قیمت این همه عملکرد باورنکردنی؟ 2.1 میلیون دلار جالب. مک لارن تنها 399 نمونه از W1 را خواهد ساخت و همانطور که انتظار دارید، همه آنها قبلاً در نظر گرفته شده اند.
